Dialog

B: to w tym jesteśmy podobnie myślący
B: a za gratulacje dziękuję i nie będę zaprzeczać, że moja pamięć działa co prawda dość specyficznie, ale to moja mocna strona
A: u mnie bywa niestety gorzej, mam pamięć dobrą, ale krótką
B: ja w niektórych kwestiach też
B: ale to również o to chodzi, by umiała dokonywać naturalnej selekcji
A: dzielisz sprawy na ważne i ważniejsze?
B: dzielę na takie, które muszę zapamiętać, bo w inny sposób trudno się potem do nich odwołać
B: i takie, które są łatwo dostępne i sprawdzalne w każdej chwili
A: sprytne
B: tymi pamięci staram sienie obciążać
A: według tego..
A: głupi byłem, kiedy uczyłem się tabliczki mnożenia na pamięć!
A: czemu poznałem Cię dopiero teraz?!
B: to akurat element podręcznego pakietu danych
B: głupio by było w codziennych sytuacjach korzystać ze ściągi
B: zresztą, po co ja to tłumaczę?
A: bo lubię Cię czytać?
B: doskonale wiem, że pojąłeś w lot moje intencje
A: sugerujesz, że się drażnię?
B: i doskonale wiesz, o pomijaniu w zapamiętywaniu jakich danych mówię
B: noooo, może trochę
A: odrobinkę
B: to ważny element ożywiający rozmowę
B: oczywiście wykorzystany z dużym wyczuciem
A: trzeba mieć to wyczucie i ten takt, wiedzieć kiedy nie a kiedy tak
B: skoro jesteś tego tak bardzo świadom, to sądzę, że go posiadasz
A: nie można za siebie ręczyć w 100%
B: zgadzam się, nie można
A: czasem chęć rozładowania sytuacji jest tak silna, że zapominamy o odczuciach drugiej strony
B: co niekoniecznie musi oznaczać akt złej woli
B: i od mądrości drugiej strony w dużym stopniu zależy, jak to potraktuje
A: oczywiście, ale możemy być zrozumiani niewłaściwie
B: możemy
A: hm, zrozumiani?
B: ale w ślad za tym powinniśmy próbować sprawę do końca wyjaśnić
B: najwięcej nieporozumień rodzą niedomówienia
A: masz rację, ale czasem albo zniechęcamy się, albo czujemy się urażeni
A: niedocenieni
A: nie sprawdziliśmy się, więc się usuwamy
A: niedomówienia a niedopowiedzenia.. jest różnica, prawda?